เมื่อวันที่26พ.ย.ที่ผ่านมาเป็นวันครบรอบ47ปีของบริษัทราชาชูรสและเช่นเคยที่เราจะมีกิจกรรมทำบุญเลี้ยงพระและมอบทุนการศึกษาให้ลูกหลานพนักงานรวมถึงการเลี้ยงข้าวเที่ยงกับบรรดาข้าราชการที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทางโรงงานซึ่งครั้งนี้เราได้รับเกียรติจากท่านผู้ว่าราชการจังหวัดราชบุรีมาร่วมงานด้วยทราบจากท่านว่าเพิ่งย้ายมาได้55วันแต่ท่านมีอัธยาศัยดีครับอยู่จนงานเลิกเลย ผมเองก็เพิ่งเข้ามาดูแลส่วนขายทั้งหมดได้เพียง10ปีหลังจากที่อยู่โรงงานน้ำตาลมา30ปีแต่ทุกวันนี้ก็ยังดูแลแผนกจัดซื้อของโรงน้ำตาลเช่นเดิม พนักงานของเราไม่ว่าโรงน้ำตาล/ชูรส มักจะมีพนักงานเข้ามารับมอบแหวนของบริษัทในโอกาสที่ทำงานครบ10/20/30และในบางครั้ง40ปีซึ่งคณะผู้บริหารดีใจมากเพราะทุกวันนี้หาพนักงานที่จะจงรักภักดีกับบริษัทยาวนานแบบนี้ยากขึ้นทุกวัน แต่อดภูมิใจเล็กๆไม่ได้แม้พนักงานวิสต้าก็ยังมีอายุงาน22ปีเท่าอายุวิสต้าเรา ทุกวันนี้ด้วยราคาวัตถุดิบที่นำมาทำผงชูรสนั่นก็คือกากน้ำตาลราคาสูงเพราะนำไปผลิตแอลกอฮอลผสมน้ำมันเติมในรถยนต์ในชื่อแก๊สโซฮอลล์ช่วยให้ประเทศลดการสั่งเข้าน้ำมันมากทำให้ชูรสของเราต้องไปอาศัยแป้งมันสำปะหลังมาทดแทน กับกำลังการผลิตเล็กๆของโรงงานเพียง3พันตัน/เดือน ซึ่งส่วนใหญ่เราส่งออกไปขายประเทศเพื่อนบ้านเช่นลาว/กัมพูชา ซะส่วนใหญ่เพราะได้ราคาอีกทั้งโลโก้ตราช้อนของเราค่อนข้างแข็งในประเทศนั้นๆ ราคาแพงกว่าอะยิโน๊ะโม๊ะโต๊ะเจ้าตลาดในไทยเสียอีกได้ทราบแบบนี้คนไทยน่าจะภูมิใจที่เรามีสินค้าของเราเป็นเจ้าตลาดที่นั่น.
ท่ามกลางบรรยากาศทางการเมืองบ้านเราดูเข้มข้นมากขึ้นทุกขณะก็ได้แต่ภาวนาให้ทุกอย่างจบลงเอยด้วยดีไม่มีการเสียเลือดเนื้อเพราะแท้ที่สุดเราก็คนไทยด้วยกันเพียงแต่มุมมองทางความคิดอาจแตกต่างไปบ้างก็แค่นั้น ที่เข้มข้นที่สุดก็น่าจะเป็นของฝ่ายประชาธิปัตย์ที่นอกเหนือจากเวทีราชดำเนินแล้วยังมีการแตกย่อยไปอีกหลายเวที ทั้งนี้และทั้งนั้นก้เพราะการบริหารงานของรัฐบาลปัจจุบันอาจจะบริหารด้วยความมั่นใจว่าตนเองครองเสียงข้างมากในรัฐสภาโหวตทีไรก็ชนะทุกทีโดยไม่คำนึงความถูกต้อง..เฮ้อ สวัสดี..