ผ่านไปแล้วกับการฉลองวันเกิดให้ลูกสาวคนโตที่เผลอแป๊ปเดียวอายุ28เข้าไปแล้ว แล้วผมจะไม่แก่ได้อย่างไรครับ? เมือปีก่อนเป่าเค้กที่เชียงใหม่ มาปีนี้ก็จัดกันแบบเรียบง่ายทานข้าวในหมู่ญาติ/เพื่อนสนิท ตอนนี้แก่ก็ได้แต่ง่วนกับงานที่โรงแรมวิสต้าเรสซิเดนท์ที่กทม. อาจจะด้วยทำเลที่ตั้งที่ดีใกล้มาบุญครองจึงทำให้ห้องพักจำนวน15ห้องแกเต็มตลอด อีกทั้งแกอยู่ประจำ แขกที่มาพักซึ่งส่วนใหญ่ก็ชาวต่างชาติได้รับการต้อนรับจากเจ้าของซึ่งแตกต่างจากลูกจ้างจนพากันเขียนชมผ่านทางSocial networkทำให้แกหายเหนื่อยและมีกำลังใจต่อไป อีกทั้งหลังจากที่เรียนจบการโรงแรมจากสวิสฯ นี่คือตุ๊กตาที่ผมสร้างมาให้แกได้ปั้นแต่งด้วยฝีมือและความนึกคิดของแกเอง สุขสันต์วันเกิดน้องปุ้ย ผ่านทางวิสต้าวาไรตี้ นี้จ๊ะ.! และเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้เดินทางไปเปิดศูนย์กระจายสิ้นค้าราชาชูรสแห่งที่7ที่ระยอง หลังจากที่เราทยอยเปิดศูนย์มา6ศูนย์ ที่แรกก็ที่เชียงใหม่นี่แหละครับ สาเหตุใหญ่ๆที่เราเปิดศูนย์พวกนี้ก็มิใช่ว่าจะหวังทำยอดและกำไร แต่เพราะเราไม่ใช่ที่1ของผงชูรสในประเทศไทยและไม่มีโอกาสสู้กับเขาได้ อะยิโน๊ะโ๊ม๊ะโต๊ะ ปริมาณการผลิตเราก็เพียง3พันตัน/เดือน ส่วนใหญ่เราไปขายทำราคาที่ประเทศเพื่อนบ้านเช่นลาว/เขมร/พม่า แต่เมื่อผมเข้ามาดูแลในด้านการขายก็ไม่อยากให้ทิ้งตลาดในประเทศ ทั้งๆที่ราคาเราตอนนี้เกือบเท่าอันดับ1 หลังจากที่แต่ก่อนห่างกันราว10บาท ถึงอย่างไรเราสินค้าไทยย่อมต้องอิงในประเทศบ้าง แต่ด้วยความจำกัดในด้านหน่วยขาย ซึ่งในแต่ละเดือนต้องออกตลาด25วัน ภาคไหนๆมีจังหวัดตั้งอยู่เท่าใด เขาไม่มีเวลามาดูแลมากมาย เราจึงอาศัยหน่วยรถจากศูนย์ต่างๆมาช่วยเจาะลึกในแต่ละจังหวัด โดยขายเงินสด เก็บเข้าธนาคารทุกวันคนงานก็จากพื้นที่ไม่ต้องไปเสียเบี้ยเลี้ยงศูนย์มีพนักงานคนเดียวอีกต่างหาก รวมถึงรถแวนที่เราใช้ก็เปรียบเสมือนป้ายโฆษณาเคลื่อนที่ด้วย ศูนย์ที่เปิดมานานรายได้กว่า2ล้าน/ศูนย์/เดือน คนรู้จักเขาถามว่าเราทำอย่างไรถึงได้รายได้สูง แต่หากเราไปเทียบกับอินโดจีนแล้วก็แค่ซิวๆครับ นอกจากประธานบริษัทจะขับรถเฟอร์รารี่ราคากว่า20ล้านมาเปิดด้วยตนเองก็มีผมและMD/รองMDมาเปิด ตบท้ายด้วยการแจกมอเตอร์ไซค์ให้โรงพักเจ้าของสถานที่ ซึ่งครั้งนี้เราได้รับเกียรติจากท่านรองผู้กำกับฯเดินทางมารับมอบด้วยตนเอง ใครที่เป็นแฟนๆวิสต้าคงจำได้ว่าแต่ก่อนที่เราเปิดโรงหนังเรามักจะมอบมอเตอร์ไซค์ให้โรงพักเจ้าของสถานที่เช่นกัน เราทำมาหารับประทานในท้องที่เขาหากเราสามารถทำประโยชน์เล็กๆน้อยๆให้เขา ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอครับ? ด้วยความที่รักหนังเป็นชีวิตจิตใจหากมีเวลาเป็นต้้องรีบเข้าโรงหนัง อาทิตย์ก่อนรีบเข้าไปดู ซัมบาลา เห็นว่าไปถ่ายถึงทิเบต ที่ซึ่งเห็นความสวยงามจากนิตยสาร แถมดารานำอย่างอนันดา/ซีนนี่ดว้ย ออกไปโทนดรามาหนักๆแต่บทเยี่ยม!...สวัสดี