21 ปีโครงการเดอะวิสต้า เชียงใหม่
ปีนี้วิสต้ามีอายุครบ 21ปีแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมากมีหลายคนที่คิดว่าเรามีเพียงโรงหนังแต่จริงๆแล้วเราเริ่มกิจการวิสต้าโดยการเปิดโรงแรมอยู่ที่คุ้มแก้วขันโตก จากที่เป็นคนชอบเดินทางจึงทำให้ฝันอยากมีโรงแรมเล็กๆกับเขาบ้าง มีพนักงานไม่ต้องมาก เหมือนโรงแรมในสวิสฯซึ่งเจ้าของจะทำเองทุกอย่างตั้งแต่เช็คอิน ยกกระเป๋า พ่อครัวทำอาหาร ด้วยจำนวนถึง62ห้องจึงทำให้ต้องเปลี่ยนความคิดเล็กน้อย กับการที่ไม่เคยมีประสบการณ์โรงแรมมาก่อนมาได้ไกลถึงวันนี้ผมถือว่าโชคดีแล้วครับ มีกำไรบ้าง ขาดทุนบ้าง แต่ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝัน สาเหตุสำคัญที่เรามีวันนี้ได้คงหนีไม่พ้นพนักงานของผมที่โรงแรม มีอายุการทำงานแต่ละคนไม่ต่ำกว่า10ปีขึ้นไป เราไม่ได้มีService Chargeสูงๆเหมือนโรงแรมใหญ่ๆ เงินเดือนก็ไม่ได้มากมาย แต่เราทำงานกันเหมือนคนในครอบครัวมากกว่า ขอบคุณพวกเขาที่ให้ใจเราหมดทั้ง4ห้อง ไม่เกี่ยงงานหนักเบาช่วยกัน เพราะรู้ว่าโรงแรมเรามีพนักงานไม่มาก อะไรที่ช่วยได้ก็ช่วยกันไป ขอบคุณผู้ให้การสนับสนุนเราทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่และจากไปแล้ว เพราะการที่คนต่างถิ่นมาทำมาหากินในถิ่นใหม่ๆแน่นอนหากไม่มีการสนับสนุนที่ดีกิจการเราก็คงไม่มีวันนี้ พ่อแม่ผมสอนเสมอตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ว่าอย่าลืมบุญคุณคน แล้วเราจะเจริญ และเวลามาทำมาหากินในบ้านเขาหากสามารถที่จะช่วยเหลือสังคมได้ก็ให้ทำ หากเราสามารถที่จะช่วยเหลือได้จงทำ ถึงจะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ตาม เราต้องเป็นผู้ให้ที่ดีก่อนที่จะเป็นผู้รับที่ดี แต่ไม่ใช่ Forgive & Forget คนละเรื่องกันนะ! และขอขอบคุณชาวเชียงใหม่ทุกคนไม่ว่าที่มาอุดหนุนเราทั้งโรงแรมและโรงหนังครับ...สวัสดี
11/23/11
11/17/11
58ปีของชายที่ชื่อ "ทอมมี่" ทุกวันที่15พ.ย.ของทุกปีสิ่งที่ผมลืมตาขึ้นมาตอนเช้าก็คือการคิดถึงคุณพ่อและคุณแม่ผม ซึ่งท่านได้จากไปหมดแล้ว เพราะหากไม่มีท่านผมคงไม่ได้มีโอกาสเกิดมาในโลกนี้ และเติบโตจนป่านนี้ ผมเองจบการศึกษามาก็ไม่ได้มีปริญญาสักใบเพราะระยะเวลาในการเรียนนั้นน้อยมากเป็นลูกชายคนเดียวเพียงในบ้านมีแต่พี่สาว ซึ่งธรรมเนียมจีนลูกสาวแต่งออก มีก็แต่ลูกชายที่ต้องสืบสกุล กิจการใดๆลูกชายต้องเป็นคนสานต่อดังนั้นการศึกษาที่ผมได้รับในระยะหลังคือการไปอบรมกับบรรดาสมาคมต่างๆ และที่ภูมิใจที่สุดคือการได้รับเกียรติให้เป็นกรรมการส่งเสริมของมหาวิทยาลัยพายัพ ทำให้ผมปีหนึ่งมีโอกาสใส่เสื้อครุยกับเขาในพิธีแจกปริญญาให้กับนักเรียนที่นั่น โชคดีที่บ้านผมมีฐานที่มั่นคงจึงทำให้ผมได้มีโอกาสทำอะไรอะไรที่ผมฝัน เช่นชอบดูหนังก็ได้เป็นผู้อำนวยการสร้างหนัง อยากมีโรงหนังก็ได้มี แถมมีมากจนเหนื่อยในช่วงหนึ่ง มีโรงถึง14โรงทั้งหมดในเชียงใหม่ แต่ด้วยใจรักในการตลาดจึงทำให้ผมได้นำการตลาดมาช่วยปลุกกระแสให้คนเชียงใหม่โดยเฉพาะวัยรุ่นได้หันมาดูหนังในโรงกันมากขึ้น เอาจุดอ่อนของคู่ต่อสู้มาเป็นจุดแข็งของเรา ผมเคยใฝ่ฝันอยากทำการตลาดให้กิจการในเครือ KSL ของผมแต่ในขณะนั้นประธานบริษัทยังเป็นคนสมัยก่อน ทำไมของเราขายดีอยู่แล้วโดยเฉพาะ ชูรส ทำไมต้องไปเสียเงินค่าโฆษณา ส่งเสริมการขายผมจึงถูกส่งให้เป็นพนักงานจัดซื้อ ซื้อของแทบทุกอย่างให้กับโรงงานน้ำตาลในเครือที่สมัยนั้นมากว่า10โรง เป็นเวลากว่า30ปีมาเมื่อ8-9ปีที่ผ่านมาประธานบริษัทซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่เห็นว่าผมชอบการตลาดจึงผลักดันให้มาดูแลบริษัทราชาชูรสดูแลการขายทั้งหมด นั่นคือที่มาของการก้าวสู่ความฝันที่เป็นจริงอีกครั้งผมทุ่มเทให้กับมันอย่างมากมาย อีกครั้งที่โชคอาจเข้าข้างผมทำให้ผลประกอบการตั้งแต่ที่ผมมารับงานจนปัจจุบันไม่มีการขาดทุน แถมมีอยู่2-3ปีทีผ่านมาที่เรามีกำไรมากที่สุดเป็นประวัติการณ์ในรอบ44ปีที่ราชาชูรสก่อตั้งขึ้นมาในประเทศไทย ที่เอามาเล่าสู่กันฟังนี้มิใช่ว่าจะมาอวดเก่งว่าทำได้สุดยอดจากฝีมือ แต่ผมว่าที่ผมประสบความสำเร็จส่วนหนึ่งมาจากลูกน้องทีมขายซึ่งแต่ก่อนมีอยู่กันถึง11ชีวิต ทุกวันนี้มีเพียง5ชีวิต เราทำงานกันเป็นทีม ผ่านพ้นความลำบากมาก็เยอะเพราะเอ็มดีของเราเป็นคนใต้หวันแถมเป็นนักการบัญชี ดังนั้นเรื่องการขาย/การตลาดไม่เคยรู้เรื่องและไม่พยายามรับรู้เสียอีก ถามผมว่าอีก2ปีจะ60คิดจะเกษียณไหม? ที่บริษัทผมระดับผู้บริหารส่วนใหญ่ไม่มีเกษียณครับ ทำไปจนทำไม่ไหว มีหลายคนที่อายุขึ้นต้นด้วยเลข7ท่านก็ยังทำงานอยู่ แถมทำได้ดีเสียด้วย คนเราหากอยากทำงานให้สำเร็จต้องทำด้วยใจรักครับ หลังจากนั้นก็ต้องมีความศรัทธาทั้งในตัวผู้บริหาร/ในตัวองค์กร ผมคนหนึ่งละครับที่ต้องยอมรับว่าศรัทธาในตัวCEOในตัวKSL จึงได้ทำงานมาทุกวันนี้...ขอบคุณครับ
***ขอขอบคุณ นิตยสาร อิมเมจ ที่ให้เกียรติมาสัมภาษณ์และลงตีพิมพ์ในหนังสือฉบับเดือนพ.ย.2554นี้***
***ขอขอบคุณ นิตยสาร อิมเมจ ที่ให้เกียรติมาสัมภาษณ์และลงตีพิมพ์ในหนังสือฉบับเดือนพ.ย.2554นี้***
11/11/11
ผมจำได้ว่าเมื่อ9ปีที่แล้วประธานบริษัทในกลุ่มKSLได้เรียกผมเข้าไปพบและแจ้งว่าหลังปีใหม่จะให้เข้ามาดูการขายของราชาชูรส ซึ่งแต่ก่อนผมเองก็ได้รับรู้รับทราบการดำเนินการผ่านทางบอร์ดผู้บริหารที่จะประชุมเดือนละครั้ง งานหลักผมคือฝ่ายจัดซื้อของกลุ่มโรงงานน้ำตาลกว่า10โรงและทำงานมากกว่า30ปี งานขายเป็นงานที่ผมอยากทำมากที่สุดแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ทำเสียที ดังนั้นเมื่อได้รับการมอบหมายมาผมก็จัดให้ ถือฤกษ์วันที่ 14ก.พ.ของปีนั้นประเดิมงานเข้ามาทำ ผมไม่เคยบริหารการขายระดับ2พันล้านต่อปี ดังนั้นนอกจากจะท้าทายแล้วยังนำมาซึ่งความกลัวว่าจะทำได้ดีตามที่ผู้ใหญ่มอบหมายมาหรือไม่? แต่อาจจะด้วยใจรักอีกทั้งได้ทีมงานที่ดีคอยช่วยจึงทำให้ตลอด9ปีที่ผ่านมาแต่ละปีมีกำไรมากบ้างน้อยบ้าง มีเมื่อ2-3ปีก่อนเป็นปีทองเพราะเราทำกำไรสูงสุดในรอบ40กว่าปีของการก่อตั้ง ผมเองก็ใช้เวลาศึกษางานหลายเดือน แต่ระหว่างนั้นได้รับทราบเรื่องงานพอที่จะไปพูดกับผู้บริหารรู้เรื่อง ผมจึงเห็นว่าการที่ใครได้รับมอบหมายงาน จริงอยู่ในระหว่าง1-3เดือนเราอาจไม่ค่อยเป็นงาน แต่เมื่อเวลาผ่านไปหากใครที่ใฝ่รู้ย่อมได้รับรู้เรื่องราว ใช่หัวสมองคนเราจะไม่เท่ากันแต่หากเวลาผ่านไปนานยังไม่รู้เรื่องงานที่ตัวเองจะทำเรียกว่า โง่ ได้ไหมครับ? โอเคโง่ แต่อย่าอวดฉลาด ขอความรู้จากคนเก่าๆก็ได้...
ขณะที่คนไทยโดยเฉพาะคนที่กำลังประสบภาวะน้ำท่วมสิ้นเนื้อประดาตัวผมก็ได้มีโอกาสไปผ่อนคลายความเครียดในโรงหนัง สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ไปดูหนังถึง2เรื่อง ฝรั่ง1 จีน1 IN TIME หนังที่กระตุ้นต่อมอยากของผมตั้งแต่ดูหนังตัวอย่าง ผมคิดไปว่าจะมาโครงเรื่องคล้าย SOURCED CODE หนังที่พูดถึง เ ว ล า กับหนัง IN TIME เรื่องนี้ก็เช่นกัน คนเขียนฝันไปว่าอนาคตเงินจะไม่มีใช้ในโลกมีแต่ใช้เวลาแทน แถมไม่รู้ใครตั้งว่าทุกคนทีเวลา25ปีต้องตาย หนังสนุกดีไม่อยากเล่าเดี๋ยวหมดสนุกแต่บอกก่อนว่าน่าติดตามถึงจะอืดๆไปบ้างไม่ว่ากันครับ ส่วนจีนอีกเรื่องที่ผมได้ดูก็คือผลงานอันดับที่100ของเฉินหลงและสร้างเพื่อเฉลิมฉลองการเป็นสาธารณรัฐของจีนแผ่นดินใหญ่ครบ100ปี 1911 คืนชื่อเรื่องและปีค.ศ.ที่คนจีนต้องจดจำ เนื่องจากการจำกัดเวลาของหนังทำให้ข้อมูลหลายๆอย่างหายไปรวมถึงตัวเฉินหลงเองก็ไม่รู้หายไปไหนช่วงท้ายๆ หากใครไม่รู้ประวัติศาสตร์จีนมาดูรับรองได้ว่า จืดสนิท...สวัสดีครับ
ขณะที่คนไทยโดยเฉพาะคนที่กำลังประสบภาวะน้ำท่วมสิ้นเนื้อประดาตัวผมก็ได้มีโอกาสไปผ่อนคลายความเครียดในโรงหนัง สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ไปดูหนังถึง2เรื่อง ฝรั่ง1 จีน1 IN TIME หนังที่กระตุ้นต่อมอยากของผมตั้งแต่ดูหนังตัวอย่าง ผมคิดไปว่าจะมาโครงเรื่องคล้าย SOURCED CODE หนังที่พูดถึง เ ว ล า กับหนัง IN TIME เรื่องนี้ก็เช่นกัน คนเขียนฝันไปว่าอนาคตเงินจะไม่มีใช้ในโลกมีแต่ใช้เวลาแทน แถมไม่รู้ใครตั้งว่าทุกคนทีเวลา25ปีต้องตาย หนังสนุกดีไม่อยากเล่าเดี๋ยวหมดสนุกแต่บอกก่อนว่าน่าติดตามถึงจะอืดๆไปบ้างไม่ว่ากันครับ ส่วนจีนอีกเรื่องที่ผมได้ดูก็คือผลงานอันดับที่100ของเฉินหลงและสร้างเพื่อเฉลิมฉลองการเป็นสาธารณรัฐของจีนแผ่นดินใหญ่ครบ100ปี 1911 คืนชื่อเรื่องและปีค.ศ.ที่คนจีนต้องจดจำ เนื่องจากการจำกัดเวลาของหนังทำให้ข้อมูลหลายๆอย่างหายไปรวมถึงตัวเฉินหลงเองก็ไม่รู้หายไปไหนช่วงท้ายๆ หากใครไม่รู้ประวัติศาสตร์จีนมาดูรับรองได้ว่า จืดสนิท...สวัสดีครับ
11/4/11
สรุปว่าคนกทม.คงหนีไม่พ้นภัยน้ำท่วมแล้วกระมังครับ เพราะเท่าที่ฟังข่าวน้ำกำลังไหลสู่เมืองหลวงอย่างห้ามไม่ได้ น่าสงสารแต่ประชาชนชาวไทยแทบจะทั้งหมดที่กำลังเผชิญกับการสิ้นเนื้อประดาตัว ใครจะรักษาเยียวยาให้พวกเขา พึ่งรัฐบาลเหรอ? ตอนนี้ต้องยอมรับว่ารัฐบาลเองก็เงินหมดกระเป๋าหลังพยายามผลักดันสิ่งต่างๆที่หาเสียงไว้ จนประชาชนพากันเทคะแนนให้อย่างท่วมท้น โดยเฉพาะกองทุนน้ำมันที่หายไปในพริบตา กับการเข้าสู่การเมืองของนายกฯยิ่งลักษณ์เพียง49วันคงจะทำให้เห็นแล้วว่าการมาทำหน้าที่ผู้นำประเทศกับการทำหน้าที่ผู้นำบริษัทมันยากสิ้นดี ใครๆก็ต้องยอมรับว่าที่น้ำท่วมหนักเช่นนี้เกิดจากการบริหารจัดการไม่ดี ไม่ได้เอาคนที่ถูกกับงานมาทำ แต่เมื่อเกิดแล้วจะหาทางแก้ไขเช่นไร คงต้องฝากรัฐบาลนี้คิดกัน ส่วนประชาชนเขารับทราบแล้วว่าการเลือกคุณเข้ามาเขาคิดผิดหรือถูก?
ขณะที่น้ำกำลังจะท่วมกรุงเทพฯหรือไม่นั้นผมได้เดินทางไปนิวซีแลนด์แบบรวดเร็วปานสายฟ้า 1คืนบนเครื่องกับอีก2คืนที่นั่นแล้วกลับรวมถึงการนั่งเครื่องไม่ต่ำกว่า12ชั่วโมงทั้งไปกลับ ที่ไปมิได้ไปเที่ยวหรอกนะครับแต่ไปเพื่อพบกับทนายเพื่อเตรียมเอกสารที่จะนำส่งรัฐบาลเพื่อขอเงินที่เขาเสนอซื้อที่ดินและบ้านผมในราคาที่ดีที่สุดกว่าที่คาดคิดที่นั่นรัฐบาลเขาขอเวลาเพียง4-8อาทิตย์เรื่องก็จะเรียบร้อยรอเราย้ายแล้วเขาก็จะโอนเงินเข้าแบงค์ให้เรา ไม่มีการถ่วง ช่วงนี้อากาศที่นั่นกำลังก้าวสู่ฤดูใบไม้ผลิต่างกับโลกตอนบนเช่นอเมริกาทีกำลังจะเข้าหน้าหนาว ..หลายคนถามว่าช่วงนี้เครียดๆอยากหาหนังดีๆดูสักเรื่อง ผมมักจะแนะนำให้ไปดูผลงานล่าสุดของค่ายGTH ที่เอาชีวิตคนจริงมาตีแผ่ "วัยรุ่นพันล้าน" หรือที่เรารู้ๆกันดีว่านี้คือ..เจ้าของเถ้าแก่น้อย สาหร่ายอบกรอบที่โด่งดังไปถึงต่างแดนนั่นเอง เขาอาจจะถูกเชิญไปในรายการต่างๆทางฟรีทีวี แต่ต้องยอมรับว่าผมกับฟรีทีวีไม่ค่อยได้เจอกันเพราะเบื่อโฆษณา หนังนำชีวิตจาก0ของเขามาจนก้าวมาเป็นพ่อค้รุ่นเยาว์ของค่าย7/11ไปแล้ว แต่อาจจะด้วยเวลาในหนังมีเพียง2ชั่วโมงดังนั้นการจะเอาทุนตอนของชีวิตจริงมาตีแผ่คงยาก ดังนั้นรายละเอียดจึงลดน้อยไป เอาแต่จุดสำคัญๆผมจึงขอแนะนำ ว่าหากใครดูแล้วอยากรวยแบบเขาบ้างต้องใช้วิจารณญานให้ดีครับ การเข้าไปขายในร้าน7/11มันไม่ง่ายดายเหมือนในหนังที่สำคัญหากใครชอบการตลาดมันเป็นคำตอบของการเป็นนักขายที่ดีได้ แต่หากดูแบบรักซึ้งๆคงมาผิดเรื่องแล้วครับ ต้องขอชมนักแสดงสายเลือดจิราธิวัฒน์ที่สามารถทำให้เราเชื่อได้ว่าคนๆนี้คือเจ้าของเถ้าแก่น้อยจริงๆแต่ผมกลับชอบใจของลุงเปี๊ยก โปสเตอร์ที่รับบทลุงที่รักหลานยอมทำทุกสิ่งเพื่อให้หลานได้ประสบความสำเร็จ น่าเสียดายที่แฟนๆGTHไม่ได้ให้การตอบรับมากนัก รายได้จึงยังสู่หนังเฮฮาแบบ30+ไม้ได้ แต่ผมว่านักขายหลายคนอยากกลับไปดูซ้ำอีกนะครับ ผมคนหนึ่งละที่ดู2รอบไม่หลับเลยครับ ขอปรบมือกับการรับกล่องของค่ายนี้ครับ ไม่มีใครรวยได้ทุกเรื่องหรอกครับ...สวัสดี
ขณะที่น้ำกำลังจะท่วมกรุงเทพฯหรือไม่นั้นผมได้เดินทางไปนิวซีแลนด์แบบรวดเร็วปานสายฟ้า 1คืนบนเครื่องกับอีก2คืนที่นั่นแล้วกลับรวมถึงการนั่งเครื่องไม่ต่ำกว่า12ชั่วโมงทั้งไปกลับ ที่ไปมิได้ไปเที่ยวหรอกนะครับแต่ไปเพื่อพบกับทนายเพื่อเตรียมเอกสารที่จะนำส่งรัฐบาลเพื่อขอเงินที่เขาเสนอซื้อที่ดินและบ้านผมในราคาที่ดีที่สุดกว่าที่คาดคิดที่นั่นรัฐบาลเขาขอเวลาเพียง4-8อาทิตย์เรื่องก็จะเรียบร้อยรอเราย้ายแล้วเขาก็จะโอนเงินเข้าแบงค์ให้เรา ไม่มีการถ่วง ช่วงนี้อากาศที่นั่นกำลังก้าวสู่ฤดูใบไม้ผลิต่างกับโลกตอนบนเช่นอเมริกาทีกำลังจะเข้าหน้าหนาว ..หลายคนถามว่าช่วงนี้เครียดๆอยากหาหนังดีๆดูสักเรื่อง ผมมักจะแนะนำให้ไปดูผลงานล่าสุดของค่ายGTH ที่เอาชีวิตคนจริงมาตีแผ่ "วัยรุ่นพันล้าน" หรือที่เรารู้ๆกันดีว่านี้คือ..เจ้าของเถ้าแก่น้อย สาหร่ายอบกรอบที่โด่งดังไปถึงต่างแดนนั่นเอง เขาอาจจะถูกเชิญไปในรายการต่างๆทางฟรีทีวี แต่ต้องยอมรับว่าผมกับฟรีทีวีไม่ค่อยได้เจอกันเพราะเบื่อโฆษณา หนังนำชีวิตจาก0ของเขามาจนก้าวมาเป็นพ่อค้รุ่นเยาว์ของค่าย7/11ไปแล้ว แต่อาจจะด้วยเวลาในหนังมีเพียง2ชั่วโมงดังนั้นการจะเอาทุนตอนของชีวิตจริงมาตีแผ่คงยาก ดังนั้นรายละเอียดจึงลดน้อยไป เอาแต่จุดสำคัญๆผมจึงขอแนะนำ ว่าหากใครดูแล้วอยากรวยแบบเขาบ้างต้องใช้วิจารณญานให้ดีครับ การเข้าไปขายในร้าน7/11มันไม่ง่ายดายเหมือนในหนังที่สำคัญหากใครชอบการตลาดมันเป็นคำตอบของการเป็นนักขายที่ดีได้ แต่หากดูแบบรักซึ้งๆคงมาผิดเรื่องแล้วครับ ต้องขอชมนักแสดงสายเลือดจิราธิวัฒน์ที่สามารถทำให้เราเชื่อได้ว่าคนๆนี้คือเจ้าของเถ้าแก่น้อยจริงๆแต่ผมกลับชอบใจของลุงเปี๊ยก โปสเตอร์ที่รับบทลุงที่รักหลานยอมทำทุกสิ่งเพื่อให้หลานได้ประสบความสำเร็จ น่าเสียดายที่แฟนๆGTHไม่ได้ให้การตอบรับมากนัก รายได้จึงยังสู่หนังเฮฮาแบบ30+ไม้ได้ แต่ผมว่านักขายหลายคนอยากกลับไปดูซ้ำอีกนะครับ ผมคนหนึ่งละที่ดู2รอบไม่หลับเลยครับ ขอปรบมือกับการรับกล่องของค่ายนี้ครับ ไม่มีใครรวยได้ทุกเรื่องหรอกครับ...สวัสดี
Subscribe to:
Posts (Atom)