วิสต้าวาไรตี้ 2 ตุลาคม 2551

ผมเป็นแฟนคนหนึ่งของคุณบอย ถกลเกีรยติ ที่เฝ้าคอยติดตามผลงานของแกโดยเฉพาะละครเวที ยิ่งแกมาเปิดโรงละครรัชดาลัยด้วยแล้ว หากมีเวลาเป็นต้องไปดูนับตั้งแต่ ฟ้าจรดทราย , ข้างหลังภาพ ที่แกเอาบทประพันธ์ของ ศรีบูรพา ที่เคยสร้างเป็นหนังใหญ่มา2ครั้งแล้วเห็นจะได้ โดยที่ครั้งแรกหากจำไม่ผิดจะเป็นอำพล ลำพูน กับ นาตยา แดงบุหงา ที่มีข่าวในช่วงนั้นว่าอินเลิฟกัน แต่ในที่สุดแล้วอำพลก็เลือกมาช่า แล้วมาฉบับล่าสุดที่มีคุณคาร่าห์เล่นเป็นคุณหญิงกีรติ แต่ไม่ค่อยจะทำเงินนัก พอมาเป็นละครเวทีแถมเป็นเวอร์ชั่นแบบเพลงด้วยเห็นเขาโฆษณาฉากน้ำตกที่สุดแสนสวยจึงทำให้ผมต้องรีบไปซื้อบัตรถึงแม้เกือบวันสุดท้ายก็เถอะ บอกตามตรงแล้วไม่สามารถเทียบกับฟ้าจรดทรายหรือบัลลังก์เมฆได้ อาจเพราะเนื้อเรื่องค่อนข้างอ่อนอีกทั้งเราได้เห็นความตระการตาอย่างฉากท้องพระโรงในฟ้าจรดทรายเลยทำให้เรื่องนี้ดูเหมือนเด็กๆไป รวมถึงดาราที่มีไม่มากนักนอกจากพระเอกบี้เดอะสตาร์กับสุธาสินี พุทธินันท์ทายาทของเรวัต ยิ่งหากไม่มีฉากน้ำตกมิยาเกะที่ทำได้เหมือนสุดๆทั้งต้นไม้/น้ำจริงๆจากน้ำตกหรือฉากหิมะละครเรื่องนี้คงยากที่จะไปถึงดวงดาว แต่ถึงอย่างไรตามประสาที่ผมเองตอนเด็กๆก็เคยหลงรักสาวสูงวัยมาก่อนเลยทำให้อินไปกับเนื้อเรื่องได้บ้างเล็กน้อย แต่จนแล้วจนรอดยังหาคำตอบไม่ได้ว่าอะไรที่ทำให้พระเอกเราไปเลือกคู่หมั้นสาวเป็นคู่ครองในที่สุด เลยดูเหมือนว่าคนดูที่เดินออกมาตอนจบไม่ค่อยจะเห็นใครน้ำตาคลอแบบเรื่องก่อนๆ เอาเป็นว่าดูแล้วแล้วกัน แต่ถือว่าไม่พลาดผลงานของบอยล่ะกัน
หลังจากที่คนไทยเฝ้าดูว่าคณะรมต.ท่านสมชาย1จะเป็นอย่างไร ทันเห็นรายชื่อก็พากันเบือนหน้าหนี การเมืองเมืองไทยเป็นเช่นนี้มาหลายสิบปี ผลประโยชน์ต่างตอบแทน พอเข้ามาทำงานก็หนีไม่พ้นข้อครหาเรื่อง คอรัปชั่นเสียที ทำไงได้กว่าจะมาเป็นใหญ่ลงทุนกันมากมายเพียงใด เซ็งครับ...