มีหลายคนถามผมว่ากับการขับรถเย็นๆวันเสาร์ไปลำพูนเพื่อเอาหนังไปฉายให้เด็กนักเรียนเฉลิมพระเกรียติ48พรรษาลำพูน ชมเดือนละครั้งแล้วขับรถกลับมายามดึก ไม่เหนื่อยหรือ? มาเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมามีผู้ติดสอยห้อยตามไป ร่วมแจมถึงกับร้องว่าอบอุ่นและดีใจกับกิจกรรมเช่นนี้ เพราะในวันนั้น ผมนำเอาบันทึกการแดสงสดคอนเสริติ์ไปให้พวกเขาดูกัน เสียงแผดร้องจากบรรดาเด็กนักเรียนกว่า400คนดังกล่าวไม่แพ้คอนเสริติ์สดๆแถมด้วยเสียงที่พากันร้องเพลงตามอย่างสนุกสนาน เรียกว่าความเหนื่อยในการไป-มาหายเป็นปลิดทิ้งและรับปากว่าครั้งหน้าจะไปแจมอีก หลังจากดูกันจบเราก็มีการจับรางวัลนักเรียนที่โชคดีจำนวน10คนไปชม บุญชู บนจอยักษ์ที่กาดฯในวันรุ่งขึ้นแถมด้วยการพาไปหม่ำพิซซ่าแล้วตบด้วยไอศครีมเค้กอีก เรียกว่าทุกคนมีความสุขกันมากๆและสำหรับผู้ที่ยังไม่ได้มาก็หวังว่าในเดือนต่อไปโชคอาจจะเข้าข้างบ้าง ถือว่าทำบุญครับกับงานนี้ เลยขอถือโอกาสนำบุญมาฝากทุกท่าน.
ชื่อของ ADAM SANDLER ในอเมริกาไม่ว่าจะแสดงเป็นตัวอะไรเป็นขายได้หมด ผิดกับประเทศไทย อาจจะด้วยวัฒนธรรมของเขากับเราไม่เหมือนกันรวมไป ถึงแก๊กต่างๆที่บรรดาคนดูหนังระดับกลางถึงล่างอาจจะไม่เข้าใจเหมือนกับหนังตลกไทยที่ไปฉายต่างประเทศมักไม่ทำเงินเช่นกัน DON'T MESS WITH THE ZOHAN เอาคนสองฝ่าย ปาเลสไตน์กับอิสราเอล มาอยู่รวมกัน แต่ด้วยอารมณ์ขันจึงทำให้เขาสมานฉันท์กันได้ ดูๆไปคิดว่าหากคนไทยปัจจุบันเป็นแบบในหนังได้น่าจะดีนะครับ...สวัสดี
9/25/08
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment