ต้นสัปดาห์ผมได้กลับไปเยือนพม่าอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้ไปมาปีกว่า สิ่งที่เห็นความแตกต่างก็คือรถติดไม่แตกต่างจากกทม.เราแสดงให้เห็นว่าประชาชนเริ่มจะมีเงินมากขึ้นหลังจากที่มีเค้าโครงว่าจะมีการเปิดประเทศสู่โลกปัจจุบันมากขึ้นนับแต่ข่าวพม่าจะเป็นประธานอาเซี่ยน/จัดซีเกมส์/ปล่อยให้นางอองซานซูจีได้เป็นอิสระและเข้ารับการเลือกตั้งนับจากนั้นมาพม่าก็กลายเป็นที่สนใจของคนต่างชาติมหาอำนาจใหญ่ๆพากันเข้าไปดูลาดเลาในการค้าขาย คอนโดสูงๆเริ่มมีีให้เห็นถึงแม้ว่าคนต่างชาติยังไม่สามารถซื้อได้ รถทั้งเก่าใหม่พาเหรดกันเข้ามากอบโกยเงินทองจากชาวพม่าที่มีอันจะกิน ผงชูรสเป็นสินค้าต้องห้ามห้ามซื้อขายมาหลายสิบปีนับแต่ทางอะยิโน๊ะโม๊ะโต๊ะมาร่วมกับรัฐบาลสมัยนั้นเปิดโรงงานผลิตที่พม่าแต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถเกิดได้ถึงขั้นรัฐบาลออกกฏหมายกีดกันชูรสต่างชาติไม่ให้เข้ามาก็ตามถึงแม้กิจการจะล้มไปแต่คำสั่งยังไม่มีใครปลดล๊อค ราชาชูรสเองก็มีการนำเข้ามาขายทางกองทัพมดตามตะเข็บชายแดนแต่จำนวนไม่มาก มาเมื่อเร็วๆนี้มีท่าทีว่าทางการจะปลดล๊อคอนุญาตจึงทำให้ทางเราต้องหันไปดูประเทศที่มีประชากรไม่ถึง70ล้านคนนี้แต่กระบวนการนำเข้ายังไม่สำเร็จดีคงต้องรอดูกันต่อไปอีกสักพักรวมถึงการทำไงกับบรรดาของปลอมที่มีมากมาย...  สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมมีเวลาที่เชียงใหม่มากหน่อยจึงต้องรีบเก็บหนังที่อยากดู2เรื่องซึ่งกำลังจะลาโรงนั่นคือ ไดอาน่า กับ จ๊อบ เรื่องแรกที่เล่าขานเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่กำหัวใจชาวโลกไว้แต่ต้องมาเสียชีวิตกับอุบัติเหตุบนถนนด้วยวัยที่ยังน้อย นาโอมิวัตต์คงมีลุ้นกับรางวัลออสการ์เพราะฝีมือการแสดงต้องชมว่าสุดยอดเช่นเดียวกับแอชตันคุชเชอร์ที่มารับบทสตีฟจ๊อบที่สาวกแอปเปิ้ลต้องนิยมชมชอบ แต่ด้วยการเล่าเรื่องค่อนข้างอืดจึงทำให้แฟนพันธุ์แท้ต้องเสียใจเพราะหนังทำให้เกิดอาการปัสสาวะไม่สุดหนังไม่ได้เอ่ยถึงทำไมจ๊อบถึงได้ความคิดในการให้กำเนิดไอพอตไอแพทไอโฟน! จนทำให้แอปเปิ้ลถึงรวยระเบิดทั้งๆที่ก่อนแกกลับมาบริการบริษัทเืกือบเจ๊ง