สวัสดีปีใหม่ไทยอีกครั้งครับ ขออภัยที่ไม่มีวิสต้าวาไรตี้ให้อ่านหลายสัปดาห์เพราะปีนี้ผมไปเที่ยวพักผ่อนต่างประเทศเป็นเวลาถึง17วัน หลังจากที่ปีที่แล้วไปยุโรปแล้วติดอยู่กรุงปารีสเกือบอาทิตย์เพราะเถ้าถ่านของภูเขาไฟทำให้ไม่มีเครื่องกลับกทม. ปีนี้ว่าจะไปนอนบ้านที่นิวซีแลนด์สักอาทิตย์เพราะที่ผ่านมาเวลาไปก็อยู่ได้อย่างมากก็แค่3คืน แต่เพราะแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนก.พ.ที่เมืองที่บ้านผมอยู่นั่นคือCHRISTCHURCHจึงทำให้ต้องเปลี่ยนแผนไปเที่ยวออสเตรเลียแทนคราวนี้ไปเยือนนครซิดนีย์อีกครั้งหนึ่งรวมถึงนครเมลเบริน์ ผมไม่ได้ไป2ที่นี้มาหลายปีแล้วครับ กับประชากรของแต่ละเมืองเกือบ5ล้านคนซึ่งก็ถือว่าน้อยกว่ากทม.เรา ซิดนีย์แน่นอนว่าต้องไปเที่ยวอ่าวซิดนีย์วันที่31ธ.ค.ต้องมีการเคาน์ดาวน์แถมด้วยดอกไม้ไฟที่แสนสวยเหนือสะพานที่เขาพากันเรียกว่าที่แขวนผ้า แต่ใครเห็นเป็นต้องรู้ว่านี่คือออสเตรเลียจนปัจจุบัน ไปถ่ายรูปกับโอเปร่าเฮ้าส์ที่ดังไปทั่วโลกเช่นกัน เปลือกหอยสีขาวใสเด่นเป็นสง่ายากที่ประเทศอื่นจะทำเลียนแบบได้ ไปคราวนี้ขอถือโอกาสนั่งรถไปเที่ยวเมืองหลวงนครแคนเบอร์รา ที่ทำให้มาเลเซียต้องสร้างสภาที่เมืองปุจทาจายาชานเมืองเค.แอลหรือกัวลาลัมเปอร์เมืองหลวงมาเลเซียหรือแม้แต่ไทยครั้งหนึ่งเคยฝันที่จะสร้างรัฐสภาแห่งใหม่ที่ป่าสักชลสิทธิ์ ทำเอาหลายคนไปซื้อที่ทางเก็งกำไรแต่ไทยก็คือไทยครับจะเอาเงินที่ไหนไปสร้าง สุดท้ายเจ็บหนักก็คนที่ไปกว้านซื้อที่นั่นแหละ นั่งรถไปกลับวันเดียวถึง600กว่าก.ม.ครับ จากนั้นบินมายังนครเมลเบริน์ซึ่งก็แน่นอนอีกเช่นกันที่พลาดนั่งรถไปนกเพนกวินนกที่ใครๆก็เรียกแต่มันบินไม่ได้ พันธุ์ที่เราไปดูเป็นพันที่เล็กที่สุดของโลกไปเที่ยวนี้ถามว่าอะไรที่เปลี่ยนไปของประเทศเขา แน่นอนบ้านช่องคอนโดผุดขึ้นมาดั่งดอกเห็ดซึ่งแต่ก่อนยังมีสภาพล้าหลังโดยเฉพาะเมลเบริน์ ก็ขอเอารูปมาฝากให้ชมกัน...สวัสดีครับ