สัปดาห์ก่อนได้เล่าถึงการกลับไปเยือนเกาหลีใต้ของผม เล่ายังไม่ทันหายมันหน้ากระดาษดันหมด เลยขอยกยอดมาเล่าต่อในสัปดาห์นี้อย่าเพิ่งเบื่อล่ะ สนามบินที่เราไปลงคือสนามบินนานาชาติ อินชอน ซึ่งเป็นสนมบินแห่งใหม่ของเขา สร้างบนเกาะ เปิดเมื่อปีค.ศ.2002แต่ยังดูใหม่อยู่โครงสร้างคล้ายกับสนามบินเช็คเลียบก๊กของฮ่องกงแทบจะ100% หากประตูที่เราจะขึ้นเครื่องค่อนข้างไกล เขาจะมีรถไฟใต้ดินคอยรับส่งเพื่อเป็นการประหยัดเวลาของผู้โดยสาร แต่กับใครที่ไม่ค่อยเดินทางอาจจะหลงทางก็ได้ และต้องขออภัยที่ไม่สามารถนำรูปสนามบินเขามาให้ชม เพราะเขาเคร่งครัดเรื่องการถ่ายรูป จึงได้แต่เดินแล้วภูมิใจแทนประชาชนของเขา จะว่าไปที่เขาต้องทำสนามบินใหญ่ เพราะแต่เดิมการบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิคเพื่อไปยังสหรัฐอเมริกา เครื่องบินจำเป็นต้องแวะไม่ นาริตะ ของญี่ปุ่นหรือที่นี่เพื่อเติมน้ำมัน ...ซึ่งบัดนี้เครื่องรุ่นใหม่ไม่จำเป็นแล้วครับ สามารถบินรวดเดียวจากกทม.ตรงไปแอลเอหรือแม้แต่นิวยอร์คโดยไม่ต้องแวะเติมน้ำมัน (วันนี้นำรูปของอาคารสนามบิน3 ที่เปิดใหม่ของดูไบมาให้ดูถึงความโอ่อ่า) นอกเหนือจากสนามบินเกาหลีที่ผมชื่นชม คงหนีไม่พ้นการผลิตและการจำหน่ายของบรรดาเครื่องสำอางค์ ที่ทำออกมาเพื่อเอาใจวัยรุ่นรายได้น้อยแต่รสนิยมสูงเช่น ETUDE หรือ SKIN FOODS ที่เปิดสาขาไปทุกหย่อมหญ้าเรนียกว่าตี BODY SHOP ของนอกจนไม่เห็นฝุ่น การตกแต่งแต่ละสาขาของเขาเห็นแล้วก็ได้แต่ชมเชยความคิดของบริษัทเขา ทราบว่าราคาถูกแต่ในเมืองไทยเขามาเปิดสาขาแล้ว ราคาอาจจะแพงกว่านิดๆ แต่ก็ไม่วายห้ามคนหิ้วมาขายไม่ได้ จนต้องออกประกาศว่าของแท้ต้องซื้อจากร้านเขาเท่านั้น สถานที่ช๊อปปิ้งของเขาแต่ก่อนต้องไปตามตลาด แต่เดี๋ยวนี้เขาสร้างเป็นตึกสูงเหมือนที่ประตูน้ำ แพลตินั่ม ในนั้นมีร้านค้าซอยย่อยออกมามากมายที่ผมได้แวะไปมี ตลาดมุงดง วัยรุ่นเพียบหรือ ตลาดดงแดมุน นั่นหนักไปทางเสื้อผ้า ตึกแต่ละตึกมี7-10ชั้นขึ้นไปเสื้อผ้าเพียบแต่ใครอย่าสะเหร่อไปถามหาของก๊อปเพราะรัฐบาลเขาได้ประกาศจับแบบจริงๆจังๆเมื่อ5ปีที่แล้วเลยหาของก๊อปไม่ได้ อีกทั้งหากหาได้ก็จะเป็นพวกของก๊อปที่ลักลอบนำเข้าจากจีน ที่คุณภาพฮ่วยแต่ก็สมราคามังครับ ใครที่เป็นนักช๊อปคงจะสนุกได้ทั้งวัน แต่ด้วยวัยของผมก็ได้แต่ดูทั้งคนขายและคนซื้อ ที่ทั้งขาวสวยอวบจนน้ำลายหกเรี่ยราดพื้น..
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสชมภาพยนตร์จากการกำกับของ พิง ลำพระเพลิง เจ้าของบทที่มักจะทายยากว่าจะจบอย่างไรเช่น คนหิ้วหัว ที่หลายคนนึกว่าหนังตลกธรรดา แต่ ที่ไหนได้เนื้อหาถูกใจแฟนๆหนังประเภทกล่องจนทำรายได้ระเบิดเถิดเทิง หรือผลงานที่นำแสดงโดย โน๊ต อุดม แต้พานิช โครตเองเลย ที่ ทันดูจบต้องหันหน้าถามคนข้างๆว่าคิดยังไง? มาเรื่อง ฝันโคตรโคตร งานนี้ผู้กำกับลงทุนเล่นตัวเอกอีกครั้ง แนวทางของเรื่อง ฟังจากตัวอย่างแล้วอยากดูแต่ทันดูจบบอกได้เพียงสั้นๆว่า...งง โคตร โคตร ...สวัสดี