ภูเก็ตจะว่าไปก็คือประเทศไทย ไปมาก็สะดวกแต่ผมเองนานๆถึงจะแวะลงไปสักครั้งหนึ่ง เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปเยือนภูเก็ตซึ่งวันนี้ต้องอิจฉาเขาจริงๆ เพราะเมื่อเครื่องบินร่อนลงจอดที่สนามบินได้พบเห็นเครื่องบินมากมายทั้งที่เคยเห็นและไม่เคยเห็นยี่ห้อมาก่อนจอดกันเต็มลานจอด ปลื้มกับนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศซึ่งส่วนใหญ่คือฝรั่ง มากันแบบแน่นสุดๆผิดกับเชียงใหม่เราที่นักท่องเที่ยวน้อยจนแม้แต่การบินไทยยังมีการยกเลิกเที่ยวบิน สาเหตุที่ไปก็เพราะราชาชูรสมีแผนที่จะไปเปิดศูนย์กระจายสินค้าที่นั่นด้วยเห็นถึงศักยภาพที่นั่น เราเองมีศูนย์กระจายสินค้าแล้ว4แห่งคือเชียงใหม่/สุราษฏร์ฯ/อุดรฯและราชบุรี นโยบายของผู้ใหญ่มีว่าอยากให้ขยายจำนวนศูนย์มากขึ้น อย่างน้อยปีละ2แห่ง ขับรถไปตามถนนสายหลักของภูเก็ตพบว่ามีพวกตึกแถวสร้างใหม่ๆติดป้ายขาย/เช่ามากมายจึงไม่เป็นการยากที่เราจะไปตั้งศูนย์สักแห่งหนึ่งในราคาค่าเช่าที่ไม่แพงจนเกินไปนักอีกทั้งศูนย์เราไม่ต้องการหน้าร้านใหญ่โตเพราะไม่ได้เปิดขายหน้าร้าน เราพบตึกแถวที่ดูดีแถวถนนสายหลักบริเวณ5แยกวัดฉลองจึงจะมีการเปิดศูนย์ในเร็ววันนี้ โดยที่ศูนย์นี้ก็เหมือนศูนย์ทุกศูนย์คือขายเงินสด โดยเรากำหนดให้ศูนย์ฯนี้ดูแลจังหวัดในภาคใต้ฝั่งอันดามัน ส่วนศูนย์สุราษฏร์ฯจะให้ดูแลด้านอ่าวไทย วันนี้เอารูบมาให้ดูกันเฉยๆโดยเฉพาะโรงแรมยอดฮิตตอนนี้ คือ ศรีพันวา ที่มีห้องพักและสระว่ายน้ำส่วนตัวราคาคืนละ2-3หมื่นบาท นั่นเอาไว้มีเวลาพักหลายๆคืนค่อยมาพัก เที่ยวนี้ไปนอนเพียงคืนเดียวจึงขอโรงแรมสะดวกๆในเมืองราคาย่อมเยาว์จะดีกว่าครับ และเที่ยวนี้ได้มีโอกาสใช้บริการ นกแอร์ เพราะเครื่องอื่นเต็มหมดครับ ได้ไปเห็นสภาพสนามบินดอนเมืองปัจจุบันที่ต้องบอกว่าสุดจะเหงาแต่ก่อนผมจำได้ว่าต้องมาแย่งที่จอดรถกัน เดี๋ยวนี้เปิดแค่ชั้่่นเดียวก็เกินพอ รวมถึงลานจอดเครื่องซึ่งตอนนี้อยากเรียกว่า สุสานเครื่องบิน 1-2GO เพราะเห็นซากเครื่องบินของเขาจอดอยู่กว่า10ลำ ที่เรียกว่าสุสานเพราะแทบทุกลำปราศจากเครื่องยนต์ดูแล้วเศร้า...สวัสดีครับ