วิสต้าวาไรตี้ 6 พฤศจิกายน 2551

17th ANNIVERSARY
ระหว่างวันที่ 11-13 พ.ย.จะเป็นเทศกาลยี่เป็งหรือลอยกระทงของไทยเรา ปกติแล้วเกือบทุกปีที่ผมต้องเดินทางมาร่วมประเพณีนี้ แต่สำหรับปีนี้ไม่สามารถเดินทางมาได้เพราะติดถารกิจที่กทม. เลยรู้สึกเสียดายเหมือนกัน แต่ทำอย่างไรได้ งานความรับผิดชอบต้องมาก่อนจริงไหมครับ? เพราะการที่จะไปลอยที่กทม.เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนักเพราะปกติแล้วทุกปีรถจะติดกันสนั่น ส่วนที่จะมีคนมาร่วมฉลองที่เชียงใหม่ปีนี้ ผมคาดว่าคงไม่มากเพราะเป็นวันช่วงกลางสัปดาห์ อีกทั้งเศรษฐกิจบ้านเราและรอบโลกไม่สู้จะดีนัก นักท่องเที่ยวที่แต่ละปีป่านนี้จะเห็นเดินเล่นกันเต็มไปหมด ปีนี้เรียกว่าแทบจะนับหัวได้ จึงทำให้น่เป็นห่วงสำหรับเทศกาลต่างๆที่มักจะมีกันช่วงปลายปีเช่นงานวันเฉลิมฯพ่อหลวงเราหรือเทศกาลวันคริสต์มาสของชาวคริสต์ทั่วโลกหรือเทศกาลวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ที่กำลังจะมาถึงในเวลาอีกเพียงเดือนเศษ
เมื่อพูดถึงเรื่องเศรษฐกิจโลกที่นับวันจะเข้าใกล้เมืองไทยของเราเข้าทุกที มีหลายคนเฝ้าแต่ด่าว่ากลุ่มต่างๆที่พากันออกมาเดินขบวนบนท้องถนน ทำเอาต่างชาติใจฝ่อไม่กล้ามาท่องเที่ยว แต่นอกเหนือจากเหตุนั้นจะว่าไปทุกวันนี้โลกเราใบนี้หากมีอะไรเกิดขึ้นที่ใดที่หนึ่ง ที่อื่นก็พลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วย วิกฤติในครั้งนี้เริ่มจากการปิดตัวเองของบริษัทการเงินใหญ่ๆในสหรัฐฯพากันปิดตัว เจ๊งล้มละลายกันมากมาย มันส่งผลให้กับทุกมุมโลก เพราะมีภาระพูกพันกันแบบลุกโซ่ ที่น่าสงสารตอนนี้เห็นจะหนีไม่พ้นบรรดาคนแก่วัยเกษียณที่เฝ้าเก็บหอมลอมลิบตั้งแต่หนุ่มสาวต้องมาพบในวันหนึ่งว่าเงินออมต่างๆเหล่านั้นที่ฝากไว้กับธนาคารหรือกองทุนต่างๆมีอันต้องมลายหายไป ไม่แน่ว่าจะได้กลับมาเมื่อไหร่ ก็จะทำไมละครับ เมื่อจำนวนเงินออกมากๆกองทุนหรือธนาคารจำต้องนำออกไปหากำไรมาเพื่อจ่ายดอกเบี้ยไงครับ หากนำไปฝากธรรมดาเกรงว่าจะได้ไม่เท่าเสียจึงต้องเสี่ยงนำไปฝากที่ดังกล่าว ทันมันเจ๊งทั้งๆที่เขาทำกันมา150กว่าปีมีสภาพมั่นคง วันหนึ่งล้มครืนลงมาแบบไม่มีใครเคยคาดคิด มีข่าวว่าเมืองไทยในปีหน้าคนจะตกงานกว่า2ล้านคนเพราะนายจ้างจำเป็นต้องเลิกจ้าง กิจการขาดทุนที่เห็นๆวงการ การท่องเที่ยวอาทิ โรงแรม/บริษัททัวร์/ร้านอาหารต่างๆ/ร้านขายของที่่ระลึก/เคื่องบิน เห็นไหมครับว่ากระทบไปหมด ในขณะที่รัฐบาลเองก็มัวแต่ยุ่งกับการจะแก้รัฐธรรมนูญแถมด้วยเม๊กกาโปรเจ๊คหรือเงินทุนหมู่บ้าน (ที่ทุกวันนี้หนี้เน่ามากมายไม่สามารถคืนได้) ผมพูดคุยกับพนักงานขายที่ราชูรสว่าตอนนี้เปรียบเสมือนกำลังเข้าคิวเล่นรถไฟเหาะตีลังกา ปีหน้าใครที่ได้ขึ้นไปเล่นต้องพยายามเกาะเก้าอี้ของตัวไว้แน่นๆมีสิทธิ์ตกเก้าอี้ตลอดเวลา ลูกเมียจะลำบาก
พูดไปก็เครียดเปล่าๆ ชวนไปดูหนังภาคต่อของพระเอกเจมส์บอนด์ของเราดีกว่า เขาว่าตอนใหม่ที่ลังลงโรงฯอยู่นี้สนุกมาก เอาไว้ไปดูมาสัปดาห์หน้าจะมาวิจารณ์ให้ฟังตามประสาแฟนพันธุ์แท้แบบผม สวัสดีครับ...